۳۰ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۰:۲۳
باد و بید
غبطه می خورم به باد
ای درخت بید!
وقتی که گیسوان تو را شانه می کند
غبطه می خورم به باد
ای درخت بید!
وقتی که گیسوان تو را شانه می کند
از تیره ی عشق است، آتش
از نسل شیرین است، فرهاد
میراث من انبوهی از اندوه مادرزاد !
شاعر اگر شدم ،کلماتم نفیس شد
تاثیر چشم توست
زیبایی تو جوهر این خودنویس شد !
تماشای نگاه شاعران به این سه گانی، در اینجا
همان اندازه از دست تو خوشنودم ، که دلگیرم
چه میزان است شاهین ترازویت
گریزی نیست از معماری هندوی ابرویت !