غمهای چار فصل

این سال ها

اندوه

هر چار فصل زندگی با ماست

پاییز و فروردین نمی داند

سرما و گرما هم...

این روزها

با یاد غم های تو دلشادم

آباد آبادم

مثل شب

مثل شب، سیاه

مثل شب، بلند

یلدا برای ترجمه ی گیسوان توست!

پاییز پرتقالی

در خش خش برگ های نارنجی رنگ

پاییز چه قدر پرتقالی شده است

نقاشی یک نقشه ی قالی شده است

برادران ناتنی

مرگ و زندگی برادرند

برادران ناتنی

مرگ

      روی سنگ قبرها

زندگی

        روی ابرها

تا صبح

شب

پیش تو تا صبح بیدار است

وقتی تو باشی

خواب می خوابد

شب

روزها خواب است

شب ها کنار کهکشان گیسوان تو

تا صبح

با ماه رویت گفت و گو دارد

شب

روز می خوابد...

آرزو

در من

هزاران آرزو دفن است

گورستان سیارم !

ایستگاه گریه

سلام بر حسین

*

کوپه های بغض های کال

کی به ایستگاه گریه می رسند؟!

تب زندگی

دو کیلو پیاز
دو بسته نخود لوبیا
سه تا تخم مرغ
پفک
کیک صبحانه
چای

... و هر هفته
من
لابلای همین لیست ها
دچارم
دچار تب زندگی

تو باید بتابی بر احوال من
رهایم کنی از شب زندگی

چشمه ی غدیر

چشمه ها از غدیر می جوشند

تشنه ها از کویر می نوشند

شتری در سقیفه خوابیده است !

وقت نشناس

در خواب و بیداری

پشت چراغ قرمز این شهر

هنگام صرف چای بعد از ظهر

هر روز

هر ساعت

و هر لحظه

یاد تو

خیلی وقت نشناس است!