بهار بی حوصله

بهار

بی حوصله می آید

نیستی تا سال را تحویل بگیری

تنها پلاک تو

چراغ تکلیف مادر را روشن می کند !

سرگذشت من

چوب ، آتش ، باد ، خاکستر

ابر ، باران ، رود

سرگذشت من چه خواهد بود!؟

دچارت شده ام

چند وقت است دچارت شده ام

چند وقت است دلم می لرزد

آسمانم ابری

پر و بالم خیس است

شعرهایم کال اند

با تو باید برسند

دست هایم سردند

به تو باید برسند !

کمی بیشتر

کمی هم بیشتر از حد لازم

دوستت دارم

تو آیا هم ؟

زمستان- بهار

گاهی آرام

گاه توفانی

گاهی ابری

و گاه بارانی

پیش بینی نمی شوی اصلا

به زمستان- بهار می مانی !

حتی عشق ...

تا اطلاع ثانوی

این جاده مسدود است

حتی ورود عشق هم ممنوع !

حال دلم در دست تعمیر است

امروز هم دیر است

ابرهای کریم

از تو

دور می شوم

دست ها عقیم می شوند

ابرها کریم !

فردا

جاده های فرا دست

کوچه های فرو دست

بن بست می شود

فردا

همه جا یکدست می شود

روح مجروح

پرستار من باش

بیا باندپیچی کن این روح را

نوازش کن این روح مجروح را !

حسودی

حسودی می کنم به صبح

که هر آینه

خود را در تو می بیند !